Als eerste is het van belang dat ik als fokker er zo bewust mogelijk voor zorg dat er gezonde pups ter wereld komen die geen erfelijke ziektes dragen die ik had kunnen voorkomen. Denk aan bijvoorbeeld de bekende HD (heupdysplasie), ED (ellenboogdysplasie), epilepsie, oogafwijkingen of Patella luxatie. Bij ieder ras kunnen er meerdere specifieke erfelijke afwijkingen voorkomen.

We kunnen helaas niet alles uitsluiten, maar we doen er alles aan om erfelijke ziektes te voorkomen. We weten dat er bij geregistreerde FCI rashonden   specifieke erfelijke afwijkingen voorkomen, maar ook bij kruisingen kunnen erfelijke afwijkingen voorkomen. 

Gedrag zoals nervositeit en angst kan ook erfelijk bepaald zijn. Daarom kijken we met fokken ook naar de juiste combinatie tussen beide ouders en is het soms   beter om bepaalde honden uit te sluiten voor de fok. Het verklaart, ondanks opvoeding en socialisatie waarom de ene hond beter met bv angsten om kan   gaan dan de ander. Natuurlijk is het nog steeds zo dat ook ervaringen hier een grote rol in spelen. Daarom spreken we van nature (erfelijke aanleg) en nurture (bepaald door leefomgeving en ervaringen). Als fokker heb je de verantwoording over de nature en een heel kort maar belangrijk stukje over de nurture. Wat voortkomt uit nature en wat uit nurture, is moeilijk te bepalen, daarom moeten beide punten door de fokker serieus genomen worden.  

Voordat Ressa gedekt werd heeft ze de officiële onderzoeken gehad die geadviseerd worden door de Raad van Beheer.  Dit betekent dat officiële heup- en elleboogfoto’s gecontroleerd zijn door de Raad van Beheer, haar ogen door een gespecialiseerd dierenarts en DNA onderzoeken op erfelijke afwijkingen gecontroleerd door een gespecialiseerd laboratorium. Deze onderzoeken zijn duur, maar zijn het waard. Zo weet ik zeker dat ik er alles aan heb gedaan om te voorkomen dat er erfelijke afwijkingen voortgezet kunnen worden. Enkele onderzoeken zijn verplicht wanneer je een stamboom voor de pups wilt aanvragen en dat vind ik heel belangrijk. Geregistreerde afstamming voorkomt directe inteelt en geeft inzage in de familielijnen. Een aantal verplichte onderzoeken worden vastgesteld door de RvB maar wanneer je een keurmerk van een rasvereniging wilt moet je ook aan de eisen van de rasvereniging voldoen. Rasverenigingen zorgen ervoor dat een ras zich zo optimaal mogelijk kan blijven ontwikkelen door zich als vereniging in te zetten voor het behoud van het ras.  

Toen de uitslagen van Ressa bekend waren kon het zoeken naar de geschikte dekreu, ook met officiële gezondheidsonderzoeken, beginnen. Maar net zo belangrijk is natuurlijk zeker te weten dat er geen directe familie in de stambomen voorkomen. We willen natuurlijk geen inteelt. Daarnaast was een titerbepaling en wormen/parasieten check belangrijk zodat ze er helemaal kerngezond klaar voor zou zijn. Ook is het nu van belang om ervoor te zorgen dat je in contact komt met potentiële puppy kopers en hiervoor een wachtlijst maakt met mensen die geïnteresseerd zijn in een puppy. 

Na kennismaking en goed contact met de reu eigenaar kon de dekking plaatsvinden wanneer de waarde van de progesteron van Ressa juist was. Om de progesteron waarde in het bloed vast te stellen waren enkele bezoeken aan de dierenarts nodig.  

Aangekomen bij de reu, bleek het liefde op het eerste gezicht. Met wat hulp en vooral kennis en ervaring van de reu eigenaar verliep de dekking prettig voor beide honden.  

28 dagen na de dekking kan via een echo bij de dierenarts vastgesteld worden of de teef drachtig is. Bij Ressa was dit het geval. Minimaal 8 puppy’s denkt de dierenarts gezien te hebben. Het is erg moeilijk om het exacte aantal vast te stellen met een echo. Ook dit bezoekje aan de dierenarts kostte uiteraard weer geld. Toch is een schatting van het verwachtte aantal pups belangrijk voor de voorbereiding op de bevalling en geeft je een indicatie over het aantal mensen op de wachtlijst. Uiteraard is het van belang dat je kennismaakt met deze mensen om wederzijdse verwachtingen met betrekking tot de pup met elkaar te bespreken.  

Rond de 63 dagen dracht zou Ressa officieel moeten bevallen. Haar eerste nest bracht ze een paar dagen vroeger dus we zijn extra alert. De werpkist staat klaar in de woonkamer, alle benodigdheden zijn gekocht en we zijn voorbereid op de bevalling. Ressa voelt zich goed en laat zich lekker verwennen door veel bij ons te knuffelen en 4 keer per dag te eten. We kunnen niet wachten tot de kleine puppy’s geboren worden. Uiteraard ben ik best zenuwachtig, want ondanks dat alles tot in de puntjes geregeld is, blijft het toch spannend.