Dikke pech voor Diana na fantastische trainingsweek in Frankrijk
20/4/24
Na een heerlijke 4 dagen in Frankrijk heeft Diana op dag 5 dikke pech gehad 😢. In een ontspannen situatie (dus geen jachttraining of rennen) kreeg zij iets (een strootje ofzo) in haar oog. Ze bleef maar tranen en wrijven met haar poot) maar er was niet echt wat te zien. We hebben het uitgespoeld en even aangekeken. Achteraf bleek het een beschadiging te zijn maar daar kwam een bacterie bij waardoor er een gat in het oog ontstaan is (foto’s in de reacties). Gwen Pieters wist een goede DA in de regio en zorgde dat ik daar zo terecht kon. Zo fijn om deze hulp te krijgen, want helaas spreek ik geen woord Frans. Bij de DA werd ik direct met spoed doorgestuurd naar een specialist waar we gelukkig een paar uur later terecht konden. Bij deze zeer kundige oogspecialist kon Diana meteen geopereerd worden. Een bizarre ingewikkelde operatie van twee uur verliep goed en uiteraard moest ze daar de nacht blijven. Gehecht met draadjes zo dun als haren en haar eigen weefsel in het gat om het te laten groeien. Ik vind het allemaal zo knap wat ze kunnen!
Door de ontzettend lieve hulp van Gwen met haar paraveterinaire achtergrond en Mario De Braal met zijn vloeiend Frans verliep alles goed. Ik ben jullie nog zeer dankbaar voor alle tijd die jullie genomen hebben voor het brengen, halen, vertalen en adviseren 🙏 ♥️.
Volgens de arts is de helft nu gedaan om het oog te redden, nu nog het herstel en maandag moet ik naar een specialist in NL. Uiteraard is er in het weekend niemand te bereiken en hoop ik maandag ochtend een geschikte specialist te vinden en loopt het allemaal goed af.
Nu gaat alle aandacht en zorg naar Diana. We gaan er alles aan doen om het oog te redden 🍀
22/4/24
Vandaag bij de oogspecialist (Dr. R. F. Sanchez) in Utrecht geweest. (Iedereen bedankt voor de lieve tips!)
Het Franse operatiewerk zag er volgens hem goed uit alleen heeft hij het knipvlies toch weer open gemaakt zodat we de wond in het oog kunnen controleren en druppelen. Het hangt nu nog steeds allemaal af van het herstel maar helaas moet ik er vanuit gaan dat ze tot ongeveer 50% minder zal zien met het oog.
Verder heeft Diana het heel goed gedaan en is moe, heel moe. Maar ze mag twee weken uitrusten, want ze mag tot de controle over twee weken niks doen. Uiteraard leggen we haar volledig in de watten… ♥️
24/4/24
Diana begint zich wat beter te voelen. Dit komt voornamelijk omdat ze niet meer misselijk is van de Metacam. Door de geitenmelk met havermout papjes (op advies van Nancy Patricia Schaufeli van #naturavetal_nederland) is ze een stuk vrolijker en ontspannen.
En ze heeft veel minder jeuk. Het druppelen (6 keer per dag) heb ik nu als een geoliede training erin. Is toch erg lastig als je het oog absoluut niet mag aanraken!
Verder is Diana echt een heel braaf hondje, net als haar moeder Ressa. Ik verwacht dat we hier ook wel weer doorheen komen met elkaar.
7/5/24
Blij hondje, blij baasje!
De wond is super goed en snel genezen! Geen staar en geen complicaties! Kap eraf en we kunnen weer stap voor stap naar het normale leven. Nog twee weken niet zwemmen, nog 1 maand kunsttranen maar O wat is ze blij dat die kap eraf is 🤩
Het oog zal er wel zo uit blijven zien maar dat maakt niet uit. Voor mij is ze de mooiste en de beste ♥️
